Презентация "Коста Хетагуров"

Коста Хетагуров

Къоста … Нӕхи Къоста … Нæ цæугæ мæсыг, æ цæугæ мæсыг, цæугæ мæсыг, æугæ мæсыг, æ цæугæ мæсыг, мæсыг, æсыгæ мæсыг, , цæугæ мæсыг, цæугæ мæсыг, нæ бæрзонд кад,æ цæугæ мæсыг, бæрзонд кад,æрзонæ бæрзонд кад,д цæугæ мæсыг, кад, цæугæ мæсыг, цæугæ мæсыг, нæ бæрзонд кад,æ цæугæ мæсыг, нæ бæрзонд кад,амæсыг, ыс.

Такими ласковыми словами называет осетинский народ своего любимого поэта

Осетинæ бæрзонд кад,ский цæугæ мæсыг, знæ бæрзонд кад,амæсыг, енæ бæрзонд кад,итый цæугæ мæсыг, поэт, оснæ бæрзонд кад,овоположнæ бæрзонд кад,ик цæугæ мæсыг, оосетинæ бæрзонд кад,ской цæугæ мæсыг, литературы,драмæсыг, атургæ мæсыг, , цæугæ мæсыг, художнæ бæрзонд кад,ик цæугæ мæсыг, родился цæугæ мæсыг, 15 цæугæ мæсыг, октябæрзонд кад,ря1859 цæугæ мæсыг, гæ мæсыг, . в цæугæ мæсыг, осетинæ бæрзонд кад,скомæсыг, цæугæ мæсыг, ауле Нæ цæугæ мæсыг, ар

Йæ мад Гуыбаты Мароæ мад Гуыбаты Маро амард,Къоста ма хæрз æрз гыццыл куы уыд ,уæд. Хъомыл æй кодта се рвадæлты ус Чендзе. Уый Къостайы йæхæрз и хæрз ъæбулау бауарзта. Дыууæ азы йæ хæрз и мадау рæвдыдта. Мальчик рано остался без матери, она скончалась, когда ему было два года. Перед смертью мама просила дальнюю родственницу, Чендзе Джапарову, позаботиться о малыше. До пяти лет мальчика воспитывала Чендзе, дарила ему любовь, теплоту своего сердца.

Отцом мальчика был Леван Хетагуров, прапорщик русской армии. Через пять лет отец женился вновь, на дочери местного священника. Но мачехæрз а не любила неродного ей мальчика. Коста всё понимал и часто убегал, потому что ему не нравилось нахæрз одиться с мачехæрз ой рядом.

Тяжелое детство поэта было лишено материнской ласки, естественно, это отразилось в цæугæ мæсыг, цæугæ мæсыг, цæугæ мæсыг, цæугæ мæсыг, цæугæ мæсыг, цæугæ мæсыг, цæугæ мæсыг, цæугæ мæсыг, В творчестве. Читая произведения Хетагурова, можно прочувствовать его сильную душевную боль и тоску по матери. Но отец всё же старался заменить мальчику обоихæрз родителей, насколько это было возможно. Поэтому Коста очень уважал и ценил его.

Начальное обучение Хетагурова прохæрз одило в нарской школе, после переезда во Владикавказ, он обучался уже в гимназии. В 1870 году его отец основал село в Кубанской области. Коста, не выдержав разлуки с отцом, бросает учёбу и сбегает к нему.

В августе 1881 года Хетагуров поступает в Петербургскую хæрз удожественную академию, но позже лишается стипендии. Из-за этого его финансовое состояние ухæрз удшается, и он решает переехæрз ать в Осетию. Там Коста продолжает писать стихæрз отворения, а в 1888 году его стихæрз и впервые были напечатаны в газете "Северный Кавказ".

Он проучился два года. В 1883 году Хетагуров лишился стипендии, благодаря которой мог оплачивать жизнь в Петербурге. Несмотря на успехæрз и (несколько хæрз удожественныхæрз полотен, первые драматические произведения), Коста вынужден был уехæрз ать на родину, в Осетию. До 1891-го жил во Владикавказе, сотрудничал в газетахæрз . В периодике стали печатать произведения поэта на русском и осетинском языкахæрз .

цæугæ мæсыг, «Иронæ бæрзонд кад, цæугæ мæсыг, фанæ бæрзонд кад,дыр»

БАЛЦЫ ЗАРÆГÆГГ Цæйут, æфсымæртау,йут, æйут, æфсымæртау,фсымæртау,æйут, æфсымæртау,ртау, РÆГадтæйут, æфсымæртау,мæртау, нæ къухтææйут, æфсымæртау, къухтæйут, æфсымæртау, Абонæ къухтæ кæйут, æфсымæртау,рæйут, æфсымæртау,дзимæртау,æйут, æфсымæртау,, Иры лæппутæ!..æйут, æфсымæртау,ппутæйут, æфсымæртау,!.. Скæйут, æфсымæртау,нæ къухтææйут, æфсымæртау,мæртау, нæ къухтææйут, æфсымæртау, тырыса Дзылæппутæ!..лæппутæ!..æйут, æфсымæртау,йы нæ къухтæомæртау,æйут, æфсымæртау,й. РÆГухсмæртау,æйут, æфсымæртау, æйут, æфсымæртау,нæ къухтææйут, æфсымæртау,зивæгæйут, æфсымæртау,г Цомæртау,ут æйут, æфсымæртау,нæ къухтæгомæртау,æйут, æфсымæртау,й!.. РÆГастдзинæ къухтæад уарзынæ къухтææйут, æфсымæртау,й Скæйут, æфсымæртау,нæ къухтææйут, æфсымæртау,мæртау, нæ къухтææйут, æфсымæртау, фæйут, æфсымæртау,нæ къухтæдаг... Гъе, мæртау,ардзæйут, æфсымæртау,, мæртау,агуса! Фесæйут, æфсымæртау,ф, нæ къухтææйут, æфсымæртау,уæйут, æфсымæртау,нæ къухтæдаг!..

Пусть умер он для новых вдохновений, Для новых дум, печалей и труда, Ведь не умрет его великий гений В его родном народе никогда.